2017 ஒரு மீள்பார்வை

#மீள்பார்வை

2017ஆம் ஆண்டு 365 நாட்களையும் மூச்சுவிட்டே கழித்த மற்றுமொரு ஆண்டு. 

பெரிதாக எதுவும் சாதிக்கவில்லை. ஆனால், சாதிக்க நிறைய இருந்திருந்தது. அதைச் சந்திக்க பன்னிரு மாதங்களும் பல்லாயிரம் கிலோமீட்டர் பயணங்களோடு பூர்த்தியாகின. தலைநகர் சென்னைக்கு செல்வதெல்லாம் இப்போது பக்கத்துவீட்டுக்குச் செல்வதுபோல் ஆகிவிட்டது. பெரும்பான்மையான பெரும்தகையோரின் தொடர்பு எல்லைக்குள் இருப்பதும் மகிழ்ச்சியளிக்கிறது. 

சிந்திக்கும் மனிதர்களின் சந்திப்பு அதிகமாகியது. தமிழில் இன்னும் ஆழங்கால் படவேண்டிய அத்தியாவசியமுணர்ந்த பொழுதுகளும் அதிகம்.

மறக்கமுடியாத அடிகள், மறக்கவேண்டிய வலிகள், சகித்துக்கொண்ட மனிதர்கள், சகித்துக்கொள்ள முடியாத மனிதர்கள்(!), ஊக்குவித்த உற்சாகக்கேணிகள், உற்சாகம்தந்த உற்ற நண்பர்கள், எந்நாளும் என்னைக் காதலிக்கும் அதிர்ஷ்டதேவதை, அவளது இருப்பால் அவ்வப்போது அநாதையாக்கிவிட்ட பயிற்சி + முயற்சி. எதிர்காலத்திற்கும் திட்டமிடப்பட்ட நேற்றைய பணிகள் என நிமிடங்களை நொடிகளாய்ச் செலவு செய்தது என இந்த 2017ஆம் ஆண்டு இதயத்துடிப்பை சற்றே இருக்கிப் பிடித்திருந்தது. 

வயது வந்துவிட்டது. என்னோடு பன்னிரண்டாம் வகுப்பு முடித்து பொறியியல் சேர்ந்த நண்பர்கள் பணிகளில் அமர்ந்து தங்கள் வாழ்க்கைப் பாதையின் அடுத்த கட்டத்தை அடைய, மேலும் சில நண்பர்கள் படிச்சாச்சு வேலையில்லை என பகரும் பேச்சொலிகள் வெறும் சொற்களாக மட்டும் செவியை அடையவில்லை.

இன்னும் “பத்துவருசாமாச்சும் படிச்சிக்கிட்டே வாழ்க்கையை ஓட்டு” என உள்ளுக்குள் ஒரு பட்டிமன்றம் நடத்தி தீர்ப்பு வழங்கியது மன்கீபாத் (மனதின் குரல்). இந்த 2018 மே மாதத்தோடு முதுகலையும் முடியப்போகிறது. அதற்கடுத்து என்ன என்பதை காலப்பெட்டகத்தின் திரைமறைவிலிருந்து இரசிக்கவே நான் விரும்புகிறேன்.

சரி., 2017ஆம் ஆண்டு “நடந்த” இல்லை, நான் நடவு செய்து அறுவடை செய்த நிகழ்வுகளின் சாரத்தை என் உளமுற்ற உங்களிடம் படைக்கிறேன்.

இந்த ஆண்டின் தொடக்கத்தில் திருச்செங்கோடு பகுதியில் நண்பன் சபரி ஏற்பாடு செய்த கன்னிப்பொங்கல் தின பட்டிமன்றத்தில் நடுவராக இருந்ததோடு தொடங்கியது இவ்வாண்டின் பேச்சாளர்ப்பணி. உலகத் தமிழராய்ச்சி நிறுவனத்தில் அமர்ந்து சமூக ஊடகங்கள் இளைஞர்களை சீர்படுத்துகிறதா? சீரழிக்கிறதா? எனும் தலைப்பிலான பட்டிமன்றத்திற்கு நடுவராக அமர்ந்தது. பின் நீலகிரி மாவட்டத்தில் விடிய விடிய பேரா. போ. மணிவண்ணன் அவர்கள் தலைமையில் குளிருக்கு கம்பளி போர்த்தப் பேசியது. பின்னர் 2017இல் தமிழகத்தில் மிகப்பெரும் தாக்கத்தை ஏற்படுத்திய சிலரில் குறிப்பிடத்தகுந்த, அக்கா சபரிமாலா ஜெயகாந்தன் அவர்கள் தலைமையில் தொலைக்காட்சி சிறப்புப் பட்டிமன்றங்கள் (2) பேசியது என கடந்த 2017 பேச்சால் பெரும்பகுதி கழிந்தது.

உலகப்புகழ்பெற்ற காரைக்குடி கம்பன் கழகத்தின் கம்பன் விழாவில் சொல்வேந்தர் சுகி.சிவம் அவர்கள் தலைமையில் மரபார்ந்த பட்டிமண்டபத்தில் கலந்துகொண்டது இதுவே முதல் முறை. அதற்கடுத்து இலக்கியச்சுடர் இராமலிங்கம் அவர்கள் தலைமையில் பாங்கறி மன்றத்தில் உரை நிகழ்த்தியதும் குறிப்பிடத்தக்கது. கவியரங்கில் கலந்துகொள்ளாதிருந்த கவலையை இராமலிங்கர் பணிமன்றத்தில் நமது நம்பிக்கை ஆசிரியர் மரபின் மைந்தன் முத்தையா அவர்கள் தலைமையில் இறுதிநிமிடப் பரபரப்பில் கவிதை அரங்கேற்றியதும் கவிதையே. அடுத்த நாள் பேராசிரியர் கிருங்கை சேதுபதி அவர்கள் தலைமையில் பேச்சரங்கில் கலந்துகொண்டதும் குறிப்பிடத்தக்கது.

பட்டிமன்ற நடுவர் பேராசிரியர் கு.ஞானசம்பந்தன் அவர்களுடன் தொலைக்காட்சி நிகழ்ச்சி, கடல்கடந்த பயணம் என தமிழ்ப்பருகக் கிடைத்த வாய்ப்பு இவ்வாண்டில் அதிகமிருந்தது. கடல்கடந்த பயணத்திற்கு தொலைபேசியிலே தொடர்பு கொண்டு, இலங்கையிலே முதன்முறை கண்ட பாசமும் நேசமும் வளர்த்தெடுக்கும் வல்லமையும் கொண்ட தஞ்சை தமிழ்ப்பல்கலை. பேரா. குறிஞ்சிவேந்தன் அவர்களின் வாழ்த்து என்றைக்குமானது. 

கடந்த இரு கல்வியாண்டாக தமிழ்நாடு அறிவியல் இயக்கத்தின் திருவாரூர் ஒன்றிய செயலாளராக இருந்து நிறைவடைந்த பின், கடந்த 2017 ஜூலை மாதத்தில் திருவாரூர் ஒன்றிய தலைவராகப் பொறுப்பேற்றிருப்பதற்கும் பெரிதும் காரணம் முன்னாள் மாவட்டச் செயலாளர்களான கே.சந்திரசேகரன் மற்றும் சங்கரலிங்கம் இருவரையே சாரும்.

கவிதையிலும் பேச்சிலும் மாநிலத்தில் முதலிடம் பெற்ற எனக்கு கட்டுரை மட்டும் கனவாக இருந்தது. கனவாக இருந்த கனவையும் கவியரசர் கண்ணதாசன் தன் விழாவில் நினைவாக்கித் தந்தார் நன்மை செய்து துன்பம் வாங்கும் உள்ளமாக (அந்தக் கட்டுரை கண்ணதாசன் பதிப்பகத்தால் விரைவில் நூலாக வெளிவர உள்ளது).

வாய்ப்புகளில் வழிநடத்தும் அண்ணன் பேரா. சையது அகமது கபீர் இவ்வாண்டும் வளர்த்தெடுத்தார். அதிரை பண்பலை 90.4 (நமது சமூகம் நமது நலன்) இல் மார்ச் 08 உலக மகளிர் தினம் தொடங்கி 2018 புத்தாண்டு வரை பல சிறப்பு நிகழ்ச்சிகளையும், பிழையின்றி இலக்கணம் கற்போம் எனும் தமிழ் மொழித் தொடர் ஒன்றையும் செய்துவந்தேன், வந்துகொண்டுமிருக்கிறேன். மேலும், கோட்டூர்புரம் அண்ணா நூற்றாண்டு நூலகத்தில் “படைப்பு” குழுமத்தின் நூல்வெளியீட்டு விழாவில் மாதகையோர் முன்னிலையில் தொகுப்புரைக்கு வாய்ப்பு வழங்கி அடுத்தக் கட்டப் பரிமாணத்திற்கும் கால்கோலிட்டார்.

இளமறிவியல் இயற்பியல் மூன்றாண்டு படித்ததெல்லாம் முக்கால் வாசி மறக்குமளவு செய்திட்டது முதலாமாண்டு முதுகலைத் தமிழ்ப்படிப்பு. இருப்பினும் மூன்றாண்டு படித்துத் தேர்வெழுதி A++ முதல்நிலையில் தேர்வாகி இயற்பியல் பட்டதாரியானதை பாரதிதாசன் பல்கலைக்கழகம் பட்டம் கொடுத்து உறுதி செய்திருந்தது மே மாதம்.

ஜூன் மாத்த்தில் அவசரம் அவசரமாய் உங்கள் தமிழ்த்தாய்த் திரைக்களஞ்சியம் வாயிலாக விக்னேஷ் ஒளிப்பதிவில் நான் இயக்கிய குறும்படம் “நாற்றாங்கால்”. ஆருர் பக்கு அவர்களின் உண்மை வாழ்க்கை சிற்சில புனைவோடு இயக்கிய அப்படம் நெய்வேலி புத்தகக் கண்காட்சி குறும்படப் போட்டியில் பங்கேற்றது.

நாடாளுமன்றம் சென்ற எனக்கு நாடாளுமன்ற அமைச்சராகும் வாய்ப்பை இளைஞர் நாடாளுமன்றம் வழங்கியது. 2017-18ஆம் கல்வியாண்டிற்கான இளைஞர் நாடாளுமன்றத்தில் “இரயில்வே துறை” அமைச்சராக இருந்து செயல்பட்டேன். மனிதக்கழிவுகளை மனிதர்களே அகற்றும் நிலை இரயில்வே துறையில் இல்லாது போவதற்கான முன்வரைவுகளை சபாநாயகர் முன்பு எடுத்து வைத்துப் பேசியதும்(ஆங்கிலத்தில்) நினைவில் கொள்ளத்தக்கது.

கட்டுரைப்போட்டி : 
தமிழ்வளர்ச்சித் துறை – மாவட்ட அளவில் – முதலிடம்
இராமலிங்கர் பணிமன்றம் – மண்டல அளவில் – முதலிடம்
கண்ணதாசன் விழா – மாநில அளவில் – முதலிடம் 
என என் எழுத்துப் பயணத்திற்கு மேலும் வெற்றிகளைத் தாரை வார்த்துத் தந்த ஆண்டு இந்த 2017. இதுவரை தாட்களில் மட்டுமே எழுதிக்கொண்டிருந்த எனக்கு 
http://tamilbharathan.blogspot.in/ என்ற என் வலைப்பக்கத்தில் கட்டுரைகளை அதிகம் வழங்கிய ஆண்டாகவும் இருந்தது.

தனிப்பட்ட முறையில் அரசியல் தலைவர்களை(!) பேட்டி கண்டதில்லை, அதுவும் ஊடகத்திற்காக. ஆனால், 2017இல் ஒரு உவர்மாலைப் பொழுதில் அழகேவடிவான அண்ணன் அழகுசுப்பையா அவர்களுடன் விகடனுக்காக அஇஅதிமுக-வின்(!) நாஞ்சில் சம்பத் அவர்களை மெரினாவில் பேட்டி கண்டது ஒரு மாறுபட்ட அனுபவம். ஆனால், விகடனுக்காகப் பணிபுரியும் நேரம் வெகுவாகக் குன்றிப்போனது.

எம்ஜிஆர் நூற்றாண்டு விழாவில் முதல் பரிசு பெற்று மேடையில் பரிசு வாங்க வேண்டியவன்., ஆனால், நான்தான் முதல்பரிசு பெற்றேன் என்பதை நீதிதேவதை இறுதி நேரத்தில் யாவர்க்கும் தெளிவுறுத்தி, மாவட்ட ஆட்சித் தலைவரின் நேரடிப்பார்வையில் தமிழ்பாரதன் தான் பரிசுபெற்றார் என நிறுவப்பட்டது. ஆனால், திருவாரூரில் நடைபெற்ற எம்ஜிஆர் நூற்றாண்டு விழாவில் புள்ளிப்பட்டியல் போட்டாலும் முதலிடத்தில் நிற்கக்கூடிய என்னை விடுத்து தமிழக முதலமைச்சர் பிறர்க்குப் பரிசு வழங்கியிருந்தார் (இவர்கள் தான் பெறவேண்டும் என தேர்வு செய்தவர்கள் வேறுசிலர்). தமிழகம் எப்போதும் இப்படியே இருக்கட்டும் என சபித்துச் செத்த பல்லோரின் சொற்கள் இப்போது செயலாற்றி வருவதைக் காண முடிந்தது. கிட்டத்தட்ட ஐந்து வேலைநாட்கள் முழுதுமிழந்து உழைத்து ஈட்டிய வெற்றி இன்னும் களிக்க முடியாது இருக்கிறது. (பரிசு இன்னும் கைக்கு வரவில்லை என்பது வேறுதொடர்கதை)

இதுவரை வீட்டை விடுத்து அதிகப்படியான நாட்கள் வெளியிடங்களில் தங்காத எனக்கு விடுதி வாழ்க்கை வானவில்லாகவே இருந்தது. பேராசிரியர்க் குடியிருப்பில் குடியிருந்தபோது பேராசிரியர்களுடன் விளையாடியது, இரவு நடைபயிற்சி, பாம்புகளுடன் போட்டியிடுதல், பல்கலை.க்கும் குடியிருப்புக்கும் நடந்தே கழிந்த இரவுகளென விசித்திர சம்பவங்களை வரலாறாய்ப் பெற்றவை.

சரி, இரண்டாமாண்டின் முதல் பருவத்தில் மாணவர் குடியிருப்பில் இடம் கிடைத்திருப்பினும் வீடு-விடுதி-வெளியூர் என 360டிகிரியில் சுழன்றுகொண்டே ஓடியது நாட்கள். பாவம் எனதறை நண்பன் கௌரவ் சிங் அவனது ஹிந்தி வரலாற்றை என் தமிழ் வரலாற்றோடு ஆங்கிலத்தில் ஒப்பிடுகையில் சிலாகித்துப் போவான். யூ தமிழ் மேன்., யூ ஹேவ் ஹிஸ்டரி !! என்று அவன் ஆச்சரியத்தில் வியப்பதை சொல்லி மாளாது. 

CBSE – NET/JRF தேர்வுக்குப் படித்துக் கொண்டிருக்கையில் சில விவாதங்கள் செய்த இரவுகள் இருக்கும். காலையில் பாதமும், திராட்சையும் தந்து துயிலெழுப்புவான். மேலும், அவ்வப்போது சங்க இலக்கியப் பாடல்கள் சிலவற்றை அவனுக்கு அள்ளித் தெளிக்கையில், ரஜினிகாந்தின் தீவிர இரசிகன் சூப்பர் ஸ்டார் படத்தின் முதல் நாள் முதல்காட்சி பார்த்த உள்ளுணர்வு அவன் முகத்திலிருக்கும். 

காதல் பாடல்களைக் காட்சிப்படுத்தும் நான் காதலிக்கவில்லை – காதுறும் அவன் காதலித்திருக்கிறான் என்பதே நீங்கள் அறியும் காரணம். சங்க இலக்கியத்தின் ஒரு பாடல் படித்தற்காகவாவது காதலித்திட வேண்டுமென்று இதயப்பக்கத்தில் இருந்து கியூபிட் சொன்னாலும், சிங்கிள்டா – கெத்துடா என்பதைத் தவிர வேறு பதில் இல்லை என் இலக்குகளுக்கும் இன்றைய பொழுதிற்கும்.

எல்லாவற்றிற்கும் மேலாக எதிர்பாராத திருப்பங்களை என் வாழ்வில் எப்போதும் ஏற்படுத்தும் தமிழ், இவ்வாண்டும் பல அதிசயங்களை காணப் பண்ணுவேன் என வழிகாட்டி நின்றது. அதன் மீத்தன்மையாக நவம்பர் மாதம் 12ஆம் தேதி இலங்கைத் தலைநகர் கொழும்புவில் நடைபெற்ற பன்னாட்டு மாணவர்களுக்கான பேச்சுப்போட்டியில் கலந்துகொண்டது. அதுவும் இந்தியாவின் பிரதிநிதியாக சென்றது எனக்குள் இன்னும் உத்வேகத்தை அளித்தது. இறுதியாக இரண்டாம் நிலை வெற்றியை இந்தியாவிற்காகப் பெற்றதில் பெருமகிழ்ச்சி. ஆனால், ஒலிம்பிக்கில் தங்கப்பதக்கம் இழந்த வீரன் போல உணர்ந்தேன்.

முன்பெல்லாம் கலைப்போட்டிகளில் மாநில அளவில் முதலிடம் பெறாத போது, “எந்தத் துறையிலும் மாநிலத்தில் முதலிடம் பெறவில்லை. ஆனால், எல்லாத் துறையிலும் மாநிலத்தையே முதலிடத்திற்கு கொண்டு வருவேன்” என மனநோய்க்கு மாத்திரை கொடுத்திருந்தேன்.

காலப்போக்கில் மாத்திரைகள் வலுப்பெற்று, உருகொண்டு பேச்சு, கவிதை, கட்டுரை என கலைப்போட்டிகளில் மாநில முதலிடம் பெறலாயிற்று. அன்று தமிழகம் (மாநிலம்) இருந்த இடத்தில் இன்று இந்தியா (நாடு) இருக்கிறது. விரைவில்…

பல பேச்சாளர்கள் கடல்கடந்து பேசச் செல்லுவார்கள். ஆனால், படிக்கும் போதே, அதுவும் திரைகடலோடி நம் தமிழின் தொப்புள்கொடி சொந்தமாக விளங்கும் ஈழத்தில் பேசச்செல்வதும் பெருமையாக இருக்கிறது என வீரசோழன்.க.சோ. திருமாவளவன் அண்ணன் வாழ்த்தியது இன்னும் மூளை மடிப்புகளில் மறையாமல் உள்ளது.

தமிழகம் – இந்தியா தாண்டி குடியுரிமை பெறாத எனது சிந்தனைச் சிறகுகளுக்கு கட்டற்ற களஞ்சியம் இவ்வுலகம் என பன்னாட்டுப் பண்பாட்டுக் கூறுகள் சுட்டிக்காட்டியது. கைக்குள் அடக்கிவிட்டோம் என தொழில்நுட்பத்தின் துணைகொண்டு உளறும் அறிவியல் சித்தர்கள் நவீன பித்தர்கள் என்பதை ஒரு அயல்நாட்டுப் பயணத்தின் பரிமாணம் கொடுத்தது.

சினிமா தியேட்டர்களின் அதிகம் திரைப்படம் பார்த்ததும், நூற்றுக்கணக்கான படங்களை முன்னிரவின் முற்பகுதியில் பார்த்ததும் இவ்வாண்டு. படங்களிலிருந்து பாடங்கள் கற்பதும், பாடங்களிலிருந்து படத்தின் கரு தோன்றுவதுமாய் அன்றாடம் கழிந்த ஓராண்டு 2017.

எல்லாவற்றிற்கும் மேலாய்,

எக்கச்சக்கமாய் நண்பர்களை அள்ளித்தந்த ஆண்டு 2017. கட்டுரை போன்ற தோழர்களையும் கவிதை போன்ற தோழியர்களையும் தோள்கொடுக்கவைத்து நீ தொடர்ந்தியங்கு என இயங்கவைத்துக் கொண்டிருந்தது 2017. 

ஆனால், நானிழந்த ஒரு தோழன் சனி. கிட்டத்தட்ட ஏழரை ஆண்டுகளோடு என்னோடு பயணித்து என் பயணங்களை எல்லாம் முட்டுக்கட்டை போட்டு நெறிப்படுத்திய நெறியாளன் என்னைவிட்டுப்பிரிந்த ஆண்டு. சனிப்பெயர்ச்சிக்குப் பின் மனத்தளர்ச்சியே இருக்கிறது. அவனை இழந்து வாடும் வாட்டம் மட்டுமே எனக்கு இன்னுமிருக்கிறது.

இப்படியாய் இன்னும் பல சொல்ல முடிந்தும், சொல்ல முடியாது பல மெல்ல முடிந்தும் நிறைவடைந்திருக்கிறது இந்த 2017.

காலத்தின் ஓட்டத்தில் மற்றுமொரு ஆண்டு 2017. இதுவரை நடந்த எல்லாவற்றின் சாத்தியக் கூறுகளோடு அடுத்தக் கட்டம் நோக்கி காலண்டர் நகர்ந்ததைப் போல நானும் நகர்கிறேன். அதனால், இந்த

2018ஐ ஒரு கை பார்க்கப் போகிறேன். 

த.க.தமிழ்பாரதன்
Tamil Bharathan
01.01.2018

2015ஆம் ஆண்டுப்பெட்டகம்

2015 ஆம் ஆண்டு என் வாழ்வில் பல திருப்பங்களை கொடுத்தது.

“இது என் வாழ்வில் மறக்க முடியாத ஆண்டாக அமையட்டும்.
வருகின்ற 2015 புத்தாண்டு இதை விட சிறப்பாக அமையட்டும்”
என்று இயம்பிய சென்ற ஆண்டு இது. எழுத்துகள் சிறப்பாகவே என் பயணத்தை நிலைநிறுத்தியது.

என் வாழ்வின் பல சறுக்கல்கள் சந்திக்கப்பட்டும், நிந்திக்கப்பட்டும் இருந்தது இந்த ஆண்டில். இதை விரும்பியே ஏற்றேன். அதில் பாடங்களும் கற்றேன்., அதனுழி படங்களும் எடுத்தேன்.

என் வாழ்க்கையின் மாபெரும் முன்னேற்றங்களை அள்ளித் தெளித்த ஆண்டு. பல புதிய அனுபவங்களைக் கொடுத்த ஆண்டு. எல்லாருக்கும் கிடைத்திடாத பலவற்றை களித்திட்ட ஆண்டு.

கால வரிசைப்படி :

ஏப்ரல் :

முதன்முறையாக விமானத்தில் பயணம் செய்திருந்தேன்.
இரவீந்திரன் சித்தப்பாவை சென்னையிலிருந்து புதுதில்லிவரை அழைத்துச்செல்லும் பொறுப்பு அது. இரண்டரை மணிநேரம் பூமிக்கும் எனக்கும் தொடர்பில்லா வான்வெளியில் பயணித்தது என்றும் நினைவிற்கொள்ளத்தக்கது.

நாடாளுமன்றத்திற்கு முதல்முறை சென்றது. மக்களவை, மாநிலங்களவை, நிதிமசோதா தாக்கல் செய்யும் அவை என நாடாளுமன்றத்தின் மூன்று அவைகளையும் சுற்றிப்பார்த்தேன். காரணம் அப்போது நாடாளுமன்ற கூட்டத்தொடர் நிகழவில்லை. இதனால், அவைப்பகுதிகளுக்குள்ளேயே சென்று பார்வையிட முடிந்தது.

இரவீந்திரன் சித்தப்பா ஏற்பாடு செய்திருந்த ஒருநாள் சுற்றுலாப் பயணத்தால் தில்லியின் லோட்டஸ் டெம்பிள், இந்தியா கேட், காந்தியடிகள் நினைவிடம், குதுப்பினார்,  போன்ற இடங்களுக்குச் செல்ல முடிந்தது. அதில் மிகவும் அதிசயித்தது அக்‌ஷர்தாம் கோயில். இந்தியாவின் பண்பாட்டை இருபத்தோராம் நூற்றாண்டியில் நிலைநிறுத்தியிருக்கும் அந்தக் கோயிலின் அழகிய அர்த்தமுள்ள கட்டமைப்பு.

ஜூலை மாதம் :

விகடன் மாணவப் பத்திரிக்கையாளர் பணி நிறைவடைந்தது. 2014 ஜூலை முதல் 2015 ஜூலை வரை சிறப்பாக ஊடகத் துறையில் இயங்கியதற்காக “சிறந்த மாணவப்பத்திரிக்கையாளர்” சான்றினை விகடன் குழுமம் எனக்களித்தது. விகடன் நிர்வாக இயக்குநர் பா.சீனிவாசன் தமிழ்/ஆங்கிலம் என இரு மொழியிலும் தனித்தனியாக அச்சான்றைத் தந்தது குறிப்பிடத்தக்கது.

அன்று காலை விகடன் பாராட்டுச்சான்று பெற்று உடனடியாகக் கிளம்பிவிட்டேன். அங்கிருந்து முதன்முறையா காஞ்சித் தலைவன் பிறந்த மண்ணுக்குப் படையெடுத்தேன். அண்ணா அரங்கில் எல்லாருக்கும் பரிமாறப்பட்ட “முகநூல் வேந்தன்” விருது எனக்குக் கிடைத்திருந்தது. தொடர்ச்சியான என்னுடைய முகநூல் செயல்பாட்டுக்கும், நான் வெளியிட்டு அதிகம் பகிரப்பட்ட காதலர் தின காணொளிக்கும் அது கிடைத்திருந்தது.

செப்டம்பர் மாதம் :

ஆகஸ்ட் மாதத்தில் திருவாரூர் மாவட்ட அளவில் பாரதிதாசன் பாடல் ஒப்பித்தல் போட்டியில் முதலிடம் பெற்றதால், அண்ணா அறிவாலயத்தில் நிகழ்ந்த மாநிலப் போட்டியில் கலந்து கொண்டிருந்தேன். அதில் மாநில அளவில் நான்காம் நிலை வெற்றி அதாவது, ஆறுதல் பரிசு பெற்றேன். செப்டம்பர் 15 அன்று அண்ணா அறிவாலயத்தில் நடந்த பேரறிஞர் அண்ணா அவர்களின் பிறந்தநாள் விழாக் கொண்டாட்டத்தில் தமிழகத்தின் முன்னாள் முதல்வர் எம் வ.சோ.ஆண்கள் மேல்நிலைப் பள்ளியின் முன்னாள் மாணவர் மு.கருணாநிதி அவர்கள் பரிசு தந்திருந்தார். திராவிட முன்னேற்றக் கழகத்தின் தலைவனை, தமிழ்நாட்டின் பல்லாயிரம் உடன்பிறப்புகளின் உற்ற தோழனை அவனது குகைக்குள்ளே சென்று வாழ்த்து பெற்றது பசுந்தோல் போர்த்திய நினைவுகள்.

அக்டோபர் மாதம்:

இராமலிங்கர் பணிமன்றத்தின் பொன்விழா ஆண்டு. மிகச்சிறப்பாக ஒருங்கிணைத்த போட்டியில் தஞ்சாவூர் மண்டல அளவில் கவிதைப்போட்டியில் முதலிடம் பெற்றிருந்தேன். “உனக்கு நீயே ஒளியாவாய்” எனும் தலைப்பில் நடைபெற்ற அக்கவிதைப் போட்டியில் மரப்புக்கவிதையில் குறள்வெண்பா நடையில் எழுதியிருந்தேன். பத்துநாட்கள் சென்னை மயிலாப்பூர் ஏ.வி.எம் மண்டபத்தில் நிகழ்ந்த நிகழ்வில் மூன்றுநாட்கள் கலந்து கொண்டேன். கண்ணில் பார்வை குன்றியிருந்த அந்நாட்களில் தனியாக அச்சூழலை எதிர்கொண்டது எனக்கே ஆச்சரியமாயிருந்தது. அந்நிகழ்வில் கவிப்பேரரசு வைரமுத்து அவர்களுடன் மணிவிழா நினைவுகளைப் பகிர்ந்துகொண்டதில் மகிழ்ச்சி.

திசம்பர் மாதம் :

பன்னெடுங்காலமாக ஆவலாக எதிர்பார்த்த நாடாளுமன்றப் பயணம் இந்த ஆண்டு நிறைவேறியது. ஏப்ரல் மாதம் - திசம்பர் மாதம் என இரண்டு மாதங்களிலும் நாடாளுமன்றம் செல்லும் வாய்ப்பு கிட்டியது. ஒன்று கோடைக் காலம். மற்றொன்று குளிர்காலம். குளிர்கால கூட்டத்தொடர் நடப்பதையும் நேரில் நோக்க முடிந்தது.

இந்தியத் துணைக்கண்டத்தின் முதல்குடிமகன் இருக்கும் இராஷ்ட்ரபதிபவன் - குடியரசுத் தலைவர் மாளிகையில் குடியரசுத் தலைவரைச் சந்தித்து அவரோடு படமெடுத்துக் கொண்டோம். மேலும், ஜனாதிபதி விருந்து ஏற்றுக்கொண்ட முதல்முறை இதுவே. (இனி எத்தனை முறை பெற்றாலும், முதல் முறை பெற்றதை மறக்க இயலாது). அதோடு நாடாளுமன்ற உறுப்பினர் கனிமொழி  உட்பட பல எம்பிக்களை அவர்தம் இல்லத்தில் சந்தித்தேன். 

அக்‌ஷர்தாம் கோயில் மடாதிபதியோடு பேசினோம். பின் மாலை வேளையின் நீர்க்காட்சி அமைப்பு கண்டு அதிசயித்துப் போனேன். இந்தியாவின் நவீனம் மிகச் சிறப்பாக இவ்வளவு கட்டமைப்பாக இருக்கும், அது சாத்தியமே என்பதை உணர்த்தியது அந்த நீர்க்காட்சிகள்.

இந்தாண்டின் இறுதியில் சொல்லவருவது என்னோவெனின்,

நிச்சயிக்கப்பட்ட வெற்றியை விட நிதர்சன வெற்றியை கொண்டாடுகிறேன். அதன் வழி ஊடுருகிறேன். பயணப்படுகிறேன்.

இந்த 2௦16ல் நேர மேலாண்மை முக்கியப்பங்கு வகிக்க வழிகோலட்டும். நிகழாண்டு ஏப்ரல் வரை சந்திக்கும் ஒவ்வொரு நாளும், என் கல்லூரிக்கும் எனக்குமான இறுதி நாட்கள். இதை உணர்வு ரீதியாக எதிர்கொள்ளுதல் எதிர்காலத்தின் ஏற்றத்திற்கு உதவும்.

இந்த மே மாதத்துக்குப் பின்னான செயல்பாடுகளால் எதிர்கால நிலைகள் மாற்றம் கொள்வது உறுதி. (ஏனெனில் எனது இளமறிவியல் இயற்பியல் படிப்பு நிறைவுறுகிறது). அதனையே எண்ணிக் காத்திருக்கிறேன். அந்த மாற்றமே என்னை பரிமாணத்திற்கான பிரதிநிதியாக அழைத்துச்செல்லும்.

எப்படியாயினும் சென்றதை விடவருவது ஒரு மடங்கு மேலிருப்பதை எல்லாரும் விரும்புவார்கள். நானும் அப்படித்தான்.

வரும் இரண்டாண்டு நிறைவு; நூறு மடங்கு வளர்ச்சி.

த.க.தமிழ் பாரதன்
Tamil Bharathan

சென்ற 2014 ஆண்டின் பதிவு
http://bit.ly/2C10FsS

2016ஆம் ஆண்டுப்பெட்டகம்

A Best Year in my life 2016
ஆகச் சிறந்த வாய்ப்புகள் வழங்கிய ஓராண்டு 2016

• முதல் வாக்குப்பதிவு
• முதல் தேர்தல் வாக்கு எண்ணிக்கைப் பணி
• முதல் பட்டிமன்ற நடுவர் 
• முதல் முறை தொலைக்காட்சி பேச்சரங்கப் பணி
• முதல் முறை மாநிலத்தில் பேச்சில் முதல் பரிசு 
• முதல் முறை மாநிலத்தில் கவிதையில் முதல் பரிசு
• கவிதை முதல் அச்சுப் பிரதி வெளியீடு
• முதல் ஆல்பம் பாடல் எழுதியது
• திருவிக கல்லூரி தொடர்சாதனையாளர் விருது
• தமிழ்நாடு மத்தியப் பல்கலைக்கழகத்தில் முதுகலை
• தமிழகத்தின் குறுக்கும் நெடுக்குமாக பல்லாயிரம் கிமீ பயணம்

இன்னும் ஏராளம் தந்து சென்றிருக்கிறது 2016

2016
என்னை பலரோடு இணைத்தது : Watsapp
என்னை என்னோடு இணைத்தது : இலக்கியப் பட்டறை

இந்த 2016ஆம் ஆண்டு துவக்கத்தில் தான் நான் ச்மார்ட் போன் வாங்கினேன். அதுவும் நான் தமிழ்வளர்ச்சித்துறை மற்றும் தினமலர் நடத்திய போட்டிகளில் வென்று வந்த ரொக்கம் கொண்டே வாங்கினேன்.

உலகத் தாய்மொழி நாள் பிப்ரவரி 21 ஆம் தேதியோடு முடிவெய்திய இளந்தமிழர் இலக்கியப் பட்டறை எனக்கு மிகப்பெரிய பரந்த வெளியை அறிமுகப்படுத்தி ஆட்சி செய்ய அதிகாரமளித்தது.

என் வாழ்வின் வசந்த காலத்தின் வாயிற்படிகளிலிருந்து முழுவதும் விடுபட்டு எதிர்காலம் எனும் காலப் பேழைக்குள் அடியெடுத்து வைத்தேன்.

திரு.வி.க. அரசுக் கலைக் கல்லூரி, எனதுத் திறன் மீதான என் நம்பிக்கையை விசாலமாக்கியது, தலைவனாக்கியது, எழுத்து ஆளனாக்கியது. கல்லூரியின் ஒவ்வொரு தென்றல் காற்றிலும் என் மனவாசனை வீசிக்கொண்டே யிருக்கும்.

தமிழ்நாடு மத்தியப் பல்கலைக்கழகத்தில் நிலையில்லாத் தன்மையிலே உள் சென்றாலும், என்னை இரு மாதங்களுக்கு உள்ளாகவே நிலைநிறுத்திவிட்டேன் என்ற நம்பிக்கை இருக்கிறது. என் கல்விப் பயணத்தின் ஒப்பற்ற இடத்தை பிடித்துள்ளது பல்கலை. படிப்பு.

நீ கலைத் துறை மாணவனா ? நீ அறிவியல் துறை மாணவனா ? என்று கேட்கும் போது நான் ”அறிவியல் தமிழ் மாணவன்” எனச் சொல்லுமளவிற்கு இயற்பியலில் இருந்து துறையை தமிழுக்கு மாற்றிய ஆண்டு.

பேச்சுத் துறையிலும், எழுத்துத் துறையிலும், ஊடகத் துறையிலும் எண்ணற்ற ஆளுமைகளை அவர்களுடன் அளவளாவிய ஆண்டு.

எனக்கும் என் மனதிற்குமான உலகை உலகறியச் செய்த ஒரு நாள் ஏப்ரல் 09 2016. எனது கட்டுப்பாடுள்ள கட்டற்ற கவிதைகளின் களினடனம் புரித் தொகுப்பு ”எழுத்துப் பறவை” கையெழுத்துப் பிரதியாக வெளிவந்தது.

தமிழகத்தின் பெரும்பாலான ஊர்களுக்கு சென்று வந்த வருடம் இது, பல மனிதர்கள், பல செயற்பாட்டாளர்கள், பல கருத்தரங்குகள், பல மனோ நிலையாளர்கள், பல சிந்தனையாளர்கள் என பன்முக மனிதர்களின் மொத்தக் கூடாரத்தையும் ஒற்றை மனிதனாய் சந்தித்தது.

முகநூலில் 2000க்கும் மேற்பட்டவர்கள் நண்பரான ஆண்டு.

வாழ்க்கை இது தான் என்று ஒவ்வொருவரும் பாடம் எடுக்கிறார்கள்., ஆனால், என் வாழ்வை நான் மட்டுமே வாழ முடியும் என்பதே மெய் என்பது ஆழ் மனதில் அடிக்கடி வந்துதித்து நம்பிக்கைத் தருபவை.

நல்லதெனினும் தீயதெனினும் நானிலம் மீதினில் நானறிந்து நடக்கும் அனைத்தும் என் மனதால் முழுதும் அகழ்வாயும்.

பெரும்பாலும் தனிமையில் காலம் தள்ளிய எனக்கு கலையுலகில் தனியுலகில் என பல நூறு நண்பர்களை வாரி வழங்கிய ஆண்டு., தோழர்களும் தோழிகளும் தோள் கொடுக்கும் தூரம் மட்டும் தொலையாது, தொலைதூர இலக்குள்ள முகவரிகள்.

நான் கடக்க வேண்டிய பாதை எனக்குமானதாக எல்லாருக்குமானதாக இருக்க வேண்டும் என்பதே அவா.

அந்த வகையில் மேலும், யாம் இடம் பிடிப்பதற்கான ஒப்பற்ற ஆண்டாக 2017 அமைய வேண்டும் என நம்புகிறேன்.

2017இன் கருதுகோள் = 2018இல் அறிவீர்கள்

-த.க.தமிழ்பாரதன்
http://tamilbharathan.blogspot.in/

கரையமறுக்கும் மண்சுவர்...!

உங்கள் வகுப்பிலே அமைதியான யாருடைய கவனத்தையும் ஈர்த்திடாத ஒரு நண்பர் இருக்கிறாரா ..! அவரை என்றைக்காவது கவனித்தது உண்டா..! அவரது செயல்களுக்குக் காரணம் கண்டதுண்டா..! அவரைப் பற்றி அவர் மனத்தைப் பற்றிய முழுப் புரிதலை அறிந்ததுண்டா.! 

முடிந்தால் நீங்கள் அந்த அமைதியான நண்பரைப் பற்றி முதலில் அறிந்துகொள்ளுங்கள்., அறிந்துகொள்ள முயற்சியாவது செய்யுங்கள்...

அந்த ஆண்டு இறுதி டிசம்பர் தொடக்கமாக இருந்ததை நீங்கள் அறிவீர்களேயானால், அப்போது நாங்கள் திருவாரூர் திரு.வி.க. அரசு கலைக்கல்லூரியில் B.Sc இயற்பியல் மூன்றாமாண்டு படித்துக்கொண்டிருந்தோம் என்பதையும் அறிவீர்கள். முதற்பருவம் படித்து முடித்து பல்கலைக்கழகத் தேர்வுகள் முடிந்து விடுமுறையும் முடிகிற தருவாய் அது.  

பருவத்தேர்வும் பருவமழையும் சற்றே தணிந்திருந்த ஞாயிற்றுக்கிழமையில் படித்து தேர்வெழுதி இளநிலைப் பட்டப்படிப்பை நிறைவுசெய்கிற இறுதிப்பருவத்திற்காக தயார் செய்துகொண்டிருந்தாள் செல்வராணி. 

வீட்டின் மூத்த மகள், அப்பா அம்மா, தென் ஓடாச்சேரி கிராமத்திற்கு என எல்லாருக்கும் செல்லராணி. எங்கள் வகுப்பின் அதிகம் பேசாத ஒரே ஆகாசவாணி. எல்லாவற்றிற்கும் சினேகச்சிரிப்பை மட்டும் பதிலாகத் தரும் நல்லவள். தானுண்டு தன்வேலையுண்டு என்றிருக்கும் தனிப்பிறவி அவள். 

அன்றைக்கும் அப்படித்தான்.

அடுத்தநாள் கல்லூரி செல்லவேண்டி, மழைபெய்தோய்ந்த அந்த கார்த்திகைக் கார்முகில் மேகக்கூட்டத்தின் கீழ் தலைஉலர்த்திக்கொண்டிருந்த செல்வராணியின் ஒரு கூக்குரல் அலறல் சத்தம் இருவீட்டைத் தாண்டிக்கேட்டிருந்தது. 

பெய்த மழையில் ஈரத்தை உள்வாங்கிய சுவர்கள் ஈரமற்று, தன் வீரத்தை ஒரு  சிறுபிள்ளையிடம் காட்டிவிட்டது. தான் வளர்த்துவந்த மாட்டிற்கு தன் கூரை வீட்டுக்குள் இடம்கொடுத்த செல்வராணியின் தந்தை பெயர்ந்த சுவர்களை எடுப்பதற்கு அவளது உயிர் பெயர்ந்துவிட்டதை உடனிருந்தவர்கள் அறிவர்.

எங்களுக்குத் தகவல் தெரிந்து சென்று பார்ப்பதற்குள், கூரை வேயப்பட்டு குடும்பம் வாழும் வீட்டுக்குள் அதே உவகைபூத்த உதட்டுடன் வெற்றுடலாகிக் கிடக்கிறாள் அவள். அதிகம் பேசாத ஆகாசவாணியான அவளின் இறப்புச் செய்தி, அன்று அனைத்துச் செய்திச்சேனல்களிலும் ஒளிபரப்பானது.

உள்ளூர் பிரமுகர்கள், அரசியல்கட்சியினர், நண்பர்களாகிய நாங்கள், படித்துக்கொண்டிருக்கக் கூடிய நீங்கள் இன்னும் வியாபித்திருக்கக்கூடிய எல்லாமும் சேர்ந்து அவளை இறக்கவிட்டுவிட்டோம். 

இன்னும், 

• அப்புறப்படுத்தப்படாத இடிபாடான சுவர்கள்,
• களிமண் குதம்பிய வாசல்வெளி, 
• மாடு கட்டி இருந்த சமையலறை, 
• தூரத்தில் இருந்த சிறு கழிவறை,

இன்னும் எக்கச்சக்கமாய் அந்த ஆண்டு அறிமுகப்படுத்தப்பட்ட டிஜிட்டல் இந்தியாவிற்குத் துளியும் தொடர்பற்ற பொருண்மையில் இருந்த வீட்டில் அவளது இறுதி நாள் அன்றோடு முடிந்திருந்தது. ஆனால், இன்னும் எத்தனை செல்வராணிக்கள் நமக்குத் தெரியாமலே இருந்து, இறந்துவிடுகின்றனர் என்பதை நினைக்கையிலே 

நெஞ்சு பதைக்கும்,

சாற்ற வாய்பதைக்கும்...! என்ற பாரதிதாசனின் வரிகள் நினைவிற்கு வருகின்றன.

குடிசை மாற்று வாரியத்திற்கு குடிமைப்பணித் தேர்வெழுதி பொறுப்பிற்கு வருபவர் ஒரு குடிசையிலிருந்து வந்தவராக இருப்பின் அல்லது குடிசைக்காரனின் நண்பனாக இருப்பின் அவ்வாரியத்தின் தேவை அடுத்த ஐந்தாண்டுகளில் இல்லாமலே போய் விடும். 

செல்வராணி எங்களுடன் எடுத்துக்கொண்ட ஒரே ஒரு குழுப்படம் (சமத்துவப் பொங்கல் - 2015)

அவளது இறப்பின் பின்னெழுதி முகநூலில் ஏற்றியது

(https://www.facebook.com/butterbharathan1/posts/1720020044883205)

கரைய மறுக்கும் மண் சுவரும் ;
காகத்திற்கு சாதம் வைக்கும்
குடிசை மற்று வாரியமும்

காலத்தின் ஓட்டத்தில் ஓட
மறுத்த மக்களின் மடமைக்கும்,

கெஞ்சி கேட்ட மக்களுக்காக
பெஞ்சி கெடுத்த மழைக்கும்,

இன்னும் மறையாத அந்த கால
மண் சுவருக்கும்,

எப்போது அழைத்துச் செல்லலாம்
என்றிருந்த காலனுக்கும்,

ஆடு மாடுகளுக்கு இடம் தந்து
வெளியே சென்ற தன் மனதிற்கும்,

மழைக் குளிரிலும், கல்லூரி செல்ல
முடியை காயவைத்த கடமைக்கும்,

கிடைத்த அருமைப் பரிசாக
உடலிருந்தும் உயிர் இல்லாத
வெற்று உடலாக கிடக்கிறாள்
அங்கே ஒரு தோழி.

குணத்திலே பொறுமையும்,
நிறத்திலே பெருமையும்,
மனத்திலே வெறுமையும்,
முகத்திலே மகிழ்வையும்
உதட்டிலே தெளிவையும்
அகத்திலே ஒளியையும்
கொண்டிருந்த அந்த
“செல்வராணி”

தான், தான் முதல் பிள்ளை,
செல்வம் சேர்ப்பாள்,
ராணியாய் வாழ்வாள்,
என்பதற்காய் வைத்த
பேரு என தந்தை
கூறியதற்காக
பிறந்த பின்னரும்
செல்வம் சேர்த்தாள் சிறுக...
இறந்த பின்னரும்
செல்வம் சேர்த்தாள் பெருக...

சுவர் இடிந்து
உயிர் பிரிந்த
பழைய வலத்து
புதிய நாயகி...

தாக்கத்தோடு,
உம் தோழர்கள்....

முகைய்தீன் இப்னு அரபி, விபவகுமார், கமலநாதன், தேவநேசன், ஆனந்த் மற்றும் பலர்

06.12.2015

தூய்மை பாரதத்திற்கான விழிப்புணர்வு வாசகங்கள்

தூய்மையான பாரதம்
வளமான எதிர்காலம்


சுத்தம் சுகாதாரம்
நித்தம் உருவாக்குவோம்

மகாத்மா கனவினை
மாண்புடன் நனவாக்குவோம்

தூய்மையான உலகத்திற்கு
பசுமையான இந்தியாவை
முன்னோடி ஆக்குவோம்

நாம் தேசத்தின் தூய்மைக்காக
100 மணிநேரத்தை செலவிடுவோம்

இந்த உறுதிமொழியை 100 நபர்களை
எடுக்கச் செய்வதற்கு முயலுவோம்

நாம் நம்மையும் நம் சுற்றுப்புறத்தையும்
நம் ஊரையும் நம் தேசத்தையும் தூய்மையாக
மாற்றம் செய்ய முயலுவோம்


கிராமங்களிலும் நகரங்களிலுமிருந்து
தூய்மை இந்தியாவை உருவாக்குவோம்

தூய்மையை தாய்மைக்கு நிகராக்குவோம்

தூய்மையான பாரதம்
வலிமைமிகு வரலாறு

குப்பைகளை போடமாட்டோம்
மண்ணை மலடாக்க மாட்டோம்


மண்வளம் காப்போம்
மழைவளம் பெறுவோம்

தூய்மைக்குத் துணை நிற்போம்
வாய்மைக்குக் குரல்கொடுப்போம்

முந்திய குப்பைக்கூளங்கள் - நாம்
நிந்தித்தே வெளியேற்றுவோம்
விந்திய மலைத்தொடர் - நாம்
சிந்திய வியர்வை பேசட்டும்

மீன் உண்ணா மீனவ நண்பன் !

நேற்றைய முன் தினம் காரைக்கால் பண்பலை 100.03 இல் சூரியன் தின்று மீதமிருந்த பிற்பகலில் மீனவ நண்பனின் நேர்காணல் ஒலிபரப்பாகிக் கொண்டிருந்தது.

• எப்படி மீன் பிடிப்பார்கள் ?
• என்னென்ன கருவிகள் கொண்டு செல்வார்கள் ?
• மேற்கொள்ளப்படும் பாதுகாப்பு நடவடிக்கைகள் என்னென்ன ?
• மீன்பிடிப்பில் கையாளும் தொழில்நுட்பம் என்ன ?
• மீன்களை எப்படி சந்தைப்படுத்துவது ?
• அதன் பொருளாதார மீட்டுருவாக்கம் எப்படி ?
• திமிங்கலம் கிடைக்குமா ?
• அரிய வகை உயிரினங்களை என்ன செய்வீர்கள் ?

என மீனவ நண்பனின் அன்றாடப் பணிகளை வானொலி நிலையத்தார் கேட்க, ஒவ்வொன்றையும் கண் முன் விரியும் கடல்பரப்பில் காட்சிப்படுத்திக்கொண்டிருந்தான் அந்த மீனவ நண்பன்.

கேட்கப்பட்ட கேள்விகளினூடே ஒரு கேள்வி சற்றே நிதானித்தது..

நீங்கள் விரும்பி உண்ணும் மீன்வகை எது என வினா எழுப்பினார் நேர்காணல் செய்தவர்.

“நான் சின்ன பிள்ளையா இருந்தப்போ, எங்க அப்பா, அம்மா எனக்கு சோறு போட்டாங்க, என்னுடைய சாமிங்க அவங்க.

நான் வளர்ந்து தொழிலுக்கு வந்ததுக்கு அப்புறம், இந்த மீனு தான் எனக்கு சோறு போடுது, என்னுடைய சாமிங்க அது”.

என்று பதிலளித்து அடுத்த கேள்விக்கு ஆயத்தமானான் செய்யும் தொழிலை தெய்வம்  என்றெண்ணிய அம்மீனவ நண்பன்.

இதைப் பதிவேற்ற இணையம் திறக்கையிலே,  கடலில் மேற்பரப்பில் படகின்றி மிதந்து கொண்டிருந்தான் மீனவ நண்பன் 😭😓😓😓


- த.க.தமிழ்பாரதன்
11.12.2017